Ποια είναι η μεγαλύτερη καταστροφή, που εμείς οι άνθρωποι έχουμε βιώσει;
Πολλές ειδήσεις στις εφημερίδες, στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση μάς θυμίζουν πως ο κόσμος δεν πάει καλά. Είναι βέβαια εύκολο να παραπονιόμαστε για τη βία, την αδικία, το χάος και τα λάθη στην κοινωνία, αλλά πριν να καταδικάσουμε τους άλλους, θα έπρεπε πρώτα να πληροφορηθούμε τις πραγματικές αιτίες. Η Αγία Γραφή λέει: Μέσω ενός ανθρώπου μπήκε στον κόσμο η αμαρτία και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος. Έτσι εξαπλώθηκε ο Θάνατος σ’ όλους τους ανθρώπους γιατί όλοι αμάρτησαν. (Ρωμαίους 5:12)
Ο Θεός έβαλε έναν μόνον όρο.
Οι προπάτορές μας (Αδάμ και Εύα) ζούσαν με μεγάλη ελευθερία. Απ’ όλα τα δέντρα του κήπου μπορείς να τρως. Από το δέντρο όμως της γνώσης του καλού και του κακού να μην φας. Γιατί την ίδια μέρα που θα φας απ’ αυτό εξάπαντος θα πεθάνεις. (Γένεσις 2:16-17) Με αυτόν τον τρόπο ήθελε ο Θεός να δοκιμάσει αν μπορούμε να ανταποκριθούμε στην εμπιστοσύνη που μας έδειξε και αν είμαστε άξιοι της ελευθερίας που μας χάρισε. Αλλά ο διάβολος πλάνησε την Εύα στο να μην εμπιστευθεί τα λόγια του Θεού και να πράξει ενάντια σ΄αυτά. Η γυναίκα είδε ότι οι καρποί του δέντρου ήταν εύγευστοι, ελκυστικοί και ξεσήκωναν την επιθυμία για την απόκτηση γνώσης. Πήρε, λοιπόν, από τους καρπούς του κι έφαγε, έδωσε και στον άντρα της, που ηταν μαζί της, κι έφαγε κι αυτός. (Γένεσις 3:6)
Εκείνη την στιγμή «ήρθε η αμαρτία στον κόσμο».
Με αυτή την συνειδητή ανυπακοή χωρίστηκαν ο Αδάμ και η Εύα από τον Θεό. Ξαφνικά υπήρχε ένας τοίχος μεταξύ Θεού και ανθρώπου. Αντί να αγαπούν τον Θεό, τώρα Τον φοβούνταν. Τότε άκουσαν τον θόρυβο που έκανε ο Κύριος ο Θεός, καθώς περπατούσε στον κήπο το δειλινό, και κρύφτηκαν απ’ αυτόν ο Αδάμ και η γυναίκα του ανάμεσα στα δέντρα του κήπου. (Γένεσις 3:8) Αντί να είναι σίγουροι, ευχαριστημένοι και ευτυχισμένοι, ήταν εξ’ αιτίας της αμαρτίας τους ένοχοι και φοβισμένοι.
Το αποτέλεσμα ήταν ο χωρισμός.
Ο Θεός είχε πει πως η επαφή μαζί Του διακόπτεται αν δεν υπακούσουμε και έτσι κι έγινε. Σ’ αυτήν την φριχτή στιγμή χωριστήκαμε από το Θεό και έτσι είμαστε πνευματικά νεκροί. Και από τότε υπάρχει σαν τελικό αποτέλεσμα και ο φυσικός θάνατος. Αλλά όχι μόνο αυτό: Ο Αδάμ και η Εύα μάς κληρονόμησαν την κατεστραμένη και αμαρτωλή τους φύση. Και έτσι είναι μέχρι σήμερα. Μέσω ενός ανθρώπου μπήκε στον κόσμο η αμαρτία και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος. Έτσι εξαπλώθηκε ο θάνατος σ’ όλους τους ανθρώπους γιατί όλοι αμάρτησαν. (Ρωμαίους 5:12) Ας προσέξουμε την σημαντικη λεξη «όλοι». Μας περιλαμβάνει όλους μας. Είμαστε αμαρτωλοί και θα πεθάνουμε. Αν ισχυριστούμε πως είμαστε αναμάρτητοι, εξαπατούμε τον εαυτό μας και δεν λέμε την αλήθεια. (Α’ Ιωάννη 1:8) Η ζωή μας το αποδεικνύει, και αυτά που η Βίβλος λέγει, είναι αληθινά.
Ζούμε πραγματικά όπως ο Θεός θέλει;
Είμαστε πάντα ειλικρινείς, γεμάτοι αγάπη, χωρίς να βάζουμε πρώτο τον εαυτό μας- δηλαδή χωρίς καμία ενοχή; Ο Θεός ξέρει την απάντηση σ’ αυτές τις ερωτήσεις και αν είμαστε ειλικρινείς, το ίδιο κι εμείς. Γιατί όλοι έχουν αμαρτήσει και βρίσκονται μακρυά από την δόξα του Θεού. (Ρωμαίους 3:23) Κάθε άνθρωπος είναι αμαρτωλός- απο την γέννησή του, από τη φύση του, από τις πράξεις του και με δική του απόφαση. Και σ΄αυτήν την πραγματικότητα και τα αποτελέσματά της, θα πρέπει να σταθείς κι εσύ αντιμέτωπος.
Μπορείς να κατεβάσεις σαν PDF- αρχεία και τα 12 μαθήματα από το ίντερνετ δωρεάν.